මම අතහැරියේ නුඹවයි..............

මගෙ ජිවිත කදුලු කරන්න වෙරදරුවෙ

 මම නොවේයි ඔබ

මට තනි නැතත් මා අත අල්ලන්නට

වෙර දරා අතහැරියෙත් නුඹයි

ජිවිතය මට සිහිනයක් නොවුනු නියවෙන්

සිහිනයක් නොවන්නට මම අතහැරියේ නුඹවයි

පවුරු බදින්න.......

කදුලු පවුරෙන් එතෙරවෙලා

පවුරු බදින්නට

සෙනෙහෙබර ඔය දැත

මගේ වෙන්නෙ කවදාද

විසේකාර ඔය නයන මාවෙතයි හැමදාම  

කල්ප ලක්ශයකටවත් හීනෙන්වත් ලන්නොවුනු අපේ හමුවීම

අරුමයකි මට තාම

හිතේ ඉන්න කෙනාමද මම......

දිග පලල හීන අතරින්

මාව හෙව්වත්

ඔය හිතේ ඉන්න කෙනාමද මම

 කියන එකගැන සැකයි

කලබල නොවි ඉවසන්න

මට තෙරෙන්නෙ නැ ඕවා

කදුලින් නොතැවෙන්න

ජීවිතය තේරුම් ගන්න

කල් ගතවෙද්දි

තේරෙයි නුඹට

මා කී මේ අරුම

ඇත්ත බව සබද

අනේ මන්දා.....

අනෝරා වැසි වැටුනු

අපි දෙදෙනා තනි වුනු

ඒ සොදුරු සැදැසමය

ඒ මොහොතේ දොඩමලු

නොවුයේ මන්ද නුඹ

ඔබෙ හිතේ හීනවල

දිගපලළ

තෙරුනේ නැ මට එදින

ඔබ ගොලු වුයේ මන්ද

නොතේරේ මෙමට

මගෙ නයන අතරමග නුඹ

අතරමන් වුනි ද මන්දා

සිතුවිලි වල හිර වුනිද මන්දා

මේඝ දුතයාටත් වැරදිලා ..........

කලිදාසගේ මේඝ දුතයා
පණිවුඩයක් එවලා
හිතාගන්න බෑ
මේඝ දුතයාට වරදිලාද කොහෙද
අනුන් ගේ ලියුමක් මට දීලා
මගෙන් උතතර ඉල්ලනවා
හීනෙකින්වත් හිතපු නැති
හීනෙකින්වත් පතපු නැති
දෙයකට
උත්තර දෙන්නෙ
කොහොමද මම

පවුරු බැම්මේ ඉදන්

අරුණෝදයේ
පිපුණු අරලිය මලක
පෙතිවල රැදුනු
ඔබේ කදුලු
පවුරු බැම්මේ තබා එන්න
අත්වල් බැදන් අවිදින්නට
හිනැහෙන්නට
ඉතින් ආපසුත්
ඔය දෙනෙතට
කදුලු නොනැගෙවි
අනගතය ඔබ අබියස
හිනහෙනු දැක
නුඹට දැනේවි ජිවිතය
අපුරු හිනයක් බව
ඉතින් නුඹ සැනසෙන්න
හිනයක් බව දැනගෙනම

ඔබ වෙනවා ද?

රැ අහසේ තනි තරුව මම වෙන්නම් ද
එතකොට ඒ කලු අහස ඔබ වෙනවා ද
කදුලු පුරෝගත් නයන මම වෙන්නම් ද
එතකොට ඒ කදුලු වල හේතුව ඔබ වෙනවා ද?

ඔබ හා මම……….

ඔබ මුහුද මම වෙරල
කෙදිනකවත් යා නොවන
ඔබ අහස මම පොලව
කෙදිනකවත් හමුනොවන
ඔබ සුලග මම අව්ව
කෙදිනකවත් ගලපන්න හැකි නොවන
නුඹ පද පෙළි මම කවිය
කෙදිනකවත් අරුත් ගලපන්න බැරි
කුරුල්ලෙකි ඔබ එහෙත් මම කුහුබුවෙකු තාම

දංචුටී..........

සිලිලාරේ මාත් එක්ක දග කරපු දංචුටී
දම් පාට අහස මෙනි සුදු පාට ඔය මුහුණ
සුලැගිල්ලේ එල්ලි අවිදිච්ච ගුරු පාර
මල් පිපි සුදු පාට අපි ඇවිද එනදාට

මාත් එක්ක තුරුල් වෙලා..............

මාත් එක්ක තුරුල් වෙලා හඩපු හැඩුම් මතකද
හැඩු කදුලු දෝරගලා වැටුනා මතකද
බදාගෙන පෙරලි පෙරලි හැඩුවා මතකද
අපි දෙදෙනා තනිවු ඒ තැන මතකද

ලොවේ කවුරුත් අපිට නති බව දැනුනු විට
අපි දෙදෙනා එක්ව ගත් තිරණ මතකද
කදුලු මැද හිනා වෙවි හිටියා මතකද
මගෙ මිතුරිය ඔබයි ලොව පුරා හැමදාම

ඔබ එපා

එපා මට ඔබ එපා

කදුලු ඔබගෙන් එපා

කොන්ද කෙලින් නැති ඔබ මට එපා

මගේ කදුලේ දුක නොදන්න නුඹ එපා

මගේ කදුලේ බර නොදන්න නුඹ එපා

තේරුමක් නැති පදවැල් ඔබගෙන් එපා

එක පාර්ශවික ප්‍රේමයක්

එක පාර්ශවික ප්‍රේමයක් සඵල වේවිද කෙදිනකවත්
ඉතින් අමතක කරනු මැන
අපි දුරයි බොහොවිට
කඩුල්ල පැන දුව ආවත්
මට බෑ ඔබ වෙත පියනගන්න
කදුලු නොදි ඔබ සැනසෙන්න
මට බැ ඔබට හවුල් වෙන්න

නුඹේම වූ මම

රවට්ටන්න , රවට්ටන්න
රවට්ටුවත් රවට්ටන්නේ නුඹේම වූ මගෙ සිත නොවෙද
හිතට එකගව මදක් සිතන්න
රැවටුනේ ඔබ නොවෙද

ප්‍රේමය ද විරහව ද

ප්‍රේමය විරහවක් වෙලා
ඔබ ඔතන මම මෙතන
කෙදිනකවත් ඉවර නොවෙනා ප්‍රේම සටනක
සමාජ බැමි වලට එරෙහිව සටන් බිමකය
උස් මිටි බේද පවතින මේ සමාජය
සමවු තනිතලවක් වන දින
අපි හමුවෙමු ඒ දිනයේ
අත්වැල් බැදන් අවිදින්නට

Love.........

My love for you is deep and true
No matter what you do
I'll always be there for you
No matter where you go
I'll always be shadow for you
Till the day I die
My love will always stay true to you